Kaptan ve BAŞLIYOR

Başlıyor...

Bir samanlığın altından yürüyen sessizliği düşün,

ama tepesindeki iğne gürültülerine bakmadan.

Bir sancıyı düşün,

sonunu bilmediğin ama en tatlı sancıyı,

uzun ve yorucu bir çıkar denizinin ortasında kalan bir bebeğin sesi,

gözlerindeki damla gösterir sana gerçekleri

bakmazsın bir daha aynaya…

aramak mı gerekli bu damlayı,

sarılıp sıcacık onu tutmak mı gerekli,asıl kavga bu mu yoksa bebek mi

İçindeki bu ritim hangi melodi,tanıyor muyum ben bu çalan şiiri

Yoksa okuyamıyor muyum bu sessiz şarkıyı,

                         nedir yani bu çıkmazlık,bu kadar mı zor ?                          

Bir bardak suyla susuzluğu giderebilmek,

bu kadar mı acımasız sevginin en masum köşesi,

Nerde peki o gördüğümüz ana sevgisi,

nerde peki o mecnunun yürüyen uzay gemisi,

Başlıyor diyoruz her gün yeni bir gün diyerek,

farkındamıyız aslında tek değişen bir rakam parçası.

Neden bu değişim,mecbur mu takvim yapraklarındaki rakamlara

Ayak uyduran ruhumun olması

Mecbur mu insanların sahte bir gerçekliğe bürünmesi,

Mecbur mu bu takvimin beni yönetmesi...

Hayır işte..hayır. dedik başlıyor diye..

başlıyor bu en tatlı sancı…

Seviyorum bu sancıyı

seviyorum bu takvimi…Seviyorum İnsanları……

19.10.2004